Wszystkie produkty kosmetyczne – czy to przeznaczone do makijażu czy też do codziennej pielęgnacji – zanim trafią do konsumentów, muszę spełniać liczne wymogi dotyczące bezpiecznego stosowania. Poza tym istnieją ściśle określone zasady mówiące o tym, co musi się znajdować na opakowaniu. Informacje te muszą być widoczne, łatwe do odczytania i nieusuwalne. Dokładne wytyczne znajdują się w artykule 19 rozporządzenia parlamentu europejskiego i rady WE NR 1223/2009 z dnia 30.11. 2009 roku dotyczące produktów kosmetycznych (rozdział VI). Oto lista oznaczeń, dzięki którym będziesz mogła dokładnie zapoznać się z produktem.
Oznakowanie obowiązkowe
Oznakowania na produktach dzieli się na obowiązkowe i nieobowiązkowe. Ta druga grupa oznacza, że producent może je umieścić, ale nie musi. Zaś w przypadku pierwszej grupy producent musi zawrzeć następujące informacje:
-
Nazwa i dane producenta oraz osoby odpowiedzialnej z adresem: ta informacja umożliwia identyfikację osoby lub adresu siedziby firmy, pod którym znajduje się cała dokumentacja dotycząca produktu. Jeśli firma posiada kilka adresów, należy podkreślić jeden, w którym jest ona przechowywana.
-
Masa/objętość produktu: określa wartość produktu w momencie jego pakowania. Określa się ją w jednostkach masy lub objętości (gramy lub mililitry). Jeśli produkty są sprzedawane w opakowaniach zbiorczych należy na nim umieścić informację o objętości każdego jednego produktu oraz o ilości danych opakowań. Nie jest to konieczne, jeśli ilość opakowań jest łatwo widoczna lub kosmetyki są sprzedawane pojedynczo. Kolejnym wyjątkiem są opakowania, których objętość nie przekracza 5g lub 5ml, są próbkami lub produktami jednorazowego użytku.
-
Data minimalnej trwałości / pao: Tak jak i produkty spożywcze, tak i produkty kosmetyczne mają określony termin minimalnej trwałości. W związku z tym taka informacja musi się znaleźć na opakowaniu. Wyrażona powinna być w formacie dzień-miesiąc-rok lub miesiąc-rok. Data minimalnej trwałości wyrażona jest symbolem klepsydry lub poprzedza się ją zwrotem najlepiej zużyć przed końcem. Informacja ta nie jest obowiązkowa, jeśli trwałość produktu jest dłuższa niż 30 miesięcy. Wtedy zamiast konkretnej daty umieszcza się znak PAO. Znajdziesz go w formie symbolu otwartego słoiczka określającego w jakim czasie od otwarcia produktu należy zużyć produkt, aby zachował on swoje wszystkie właściwości. Termin zużycia określa się w miesiącach lub latach i jest umieszczony bezpośrednio na znaku słoiczka lub tuż obok niego. Symbol PAO może widnieć jednocześnie z datą minimalnej trwałości (krótszej niż 30 miesięcy).
-
Szczególne środki ostrożności: jeśli istnieją szczególne środki ostrożności, których należy przestrzegać podczas stosowania produktu, szczególnie tych do stosowania profesjonalnego, taka informacja jest obowiązkowa. Dotyczy to szczególnie niektórych składników, które będą odpowiednie do skóry, ale mogą zaszkodzić np. oczom. Wtedy też umieszcza się informacje unikać kontaktu z oczami. Podobnie jest w większości produktów w aerozolach, które zawierają substancje łatwopalne. Wtedy najczęściej znajdziesz obok symbol ognia.
-
Numer partii produktu: pozwala na precyzyjne zidentyfikowanie produktu i partii, w której został wyprodukowany. Informacja ta jest ważna ze względu na ewentualne reklamacje i stanowi istotną informację głównie dla producenta. Jeśli wielkość opakowania nie pozwala na umieszczenie jej bezpośrednio na nim, umieszcza się ją na opakowaniu zewnętrznym.
-
Skład INCI: informacje o składnikach zawartych w produkcie można umieścić wyłącznie na opakowaniu zewnętrznym. Składniki, których nazwy są zgodne z klasyfikacją INCI, umieszcza się w kolejności od największej zawartości do najmniejszej. Ich wykaz musi zostać poprzedzony słowem ingridients. Jeśli kilka składników występuję w stężeniu maksymalnie 1%, to wtedy ich kolejność podania na liście składników jest nieistotna. Podobnie jest w przypadku barwników – ich kolejność również może być przypadkowa. Nie dotyczy to wyłącznie produktów koloryzujących włosy, w których kolejność barwników ma znaczenie. Co więcej, w składzie można zawrzeć barwniki, których nie ma akurat w danym kosmetyku, ale są stosowane w innych produktach z danej serii. Wtedy należy przed nim umieścić symbol +/- oznaczające, że może on występować lub też nie. Aromaty lub kompozycje zapachowe są poprzedzone słowem parfum lub aroma.
-
Funkcja kosmetyku: jeśli opakowanie nie wskazuje jednoznacznie do czego przeznaczony jest dany produkt, należy umieścić informację o jego funkcji, np. balsam do ciała. Jednoznaczna funkcja dotyczy często szminek lub tuszu do rzęs.
Oznakowanie nieobowiązkowe
Producenci często umieszczają też dodatkowe informacje o produktach kosmetycznych w postaci symboli graficznych. Poza wymienionymi wyżej (klepsydra, PAO) możesz zauważyć także:
Ręka na książce – znak ten jest jednoznaczną informacją, że wszelkie informacje dotyczące produktu znajdują się na dołączonej do produktu ulotce. Ulotka lub książeczka jest obowiązkowo dołączana do kosmetyku, jeśli jego opakowanie jest zbyt małe, by zawrzeć wszystkie informacje, które są obowiązkowe.
Symbol uva – jest symbolem nieobowiązkowym i zazwyczaj znajdziesz go na produktach, których funkcją główną jest ochrona przed promieniowaniem słonecznym. Umieszczając go na produkcie producent przekazuje Ci informację, że dany kosmetyk spełnia wszystkie zalecenia Komisji Europejskiej w zakresie ochrony przeciwsłonecznej, według których współczynnik UVA musi wynosić 1/3 wartości SPF.
Nie testowane na zwierzętach – informacja nieobowiązkowa, ponieważ w świetle prawa testowanie produktów kosmetycznych na zwierzętach jest niezgodne z prawem.
Człowiek i kosz na śmieci –to informacja dla konsumentów, że opakowanie nadaje się do recyklingu.
Vegan – oznacza produkty, które zostały wyprodukowane z użyciem wyłącznie składników wegańskich, nie zawierających składników pochodzenia zwierzęcego.
Znak „e” – ten znak znajduje się nie tylko na produktach kosmetycznych, ale na wszystkich, które są paczkowane. Oznacza, że podczas pakowania produktu stosowano system kontroli wewnętrznej ilości produktu.
Produkt testowany dermatologicznie – prosta informacja oznaczająca, że badania nad produktem wykazały, że jest to produkt nie wywołujący podrażnień, ani alergii.
Zielony punkt – to potwierdzenie informacji o tym, że producent ma podpisaną umowę z punktem zajmującym się odzyskiem i recyklingiem odpadów opakowaniowych i że punkt ten posiada licencję umożliwiającą korzystanie z tego znaku. Na polskim rynku jest to firma Rekpol Organizacja Odzysku S.A. Każdy producent ma obowiązek recyklingu opakowań, a jeśli się do tego nie stosuje, musi on ponieść odpowiednią opłatę. Zatem symbol ten nie ma większej wartości w kwestii jakości produktu. Niestety bywa często mylony ze znakiem faktycznie odnoszącym się do recyklingu czyli człowieka z koszem na śmieci.
Znak CE – oznacza, że produkt, którzy trzymasz w ręku, spełnia wszystkie wymagania Unii Europejskiej dotyczące bezpiecznego stosowania produktów i że jest to kosmetyk, który nie zagraża Twojemu życiu ani zdrowiu.
Oznakowanie materiału – Alu, LDPE, HDPE. To skróty, które określają materiały wykorzystane do produkcji opakowania. Ułatwiają one system segregacji odpadów.
Wielu producentów umieszcza też dodatkowe znaki graficzne, które nie są obowiązkowe i które znajdziesz wyłącznie na kosmetykach z danej serii. Najczęściej są wykorzystywane przy produktach naturalnych i świadczą tylko o chęci wyróżnienia się producenta poprzez umieszczenie jak największej informacji na opakowaniu w skróconej formie.
BIBLIOGRAFIA:
-
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32009R1223&from=fr [dostęp na dzień 14.11.2022]
-
https://www.kosmopedia.org/regulacje/oznakowanie-kosmetykow/ [dostęp na dzień 14.11.2022]
-
https://biotechnologia.pl/kosmetologia/oznakowanie-kosmetykow-czego-musi-przestrzegac-kazdy-producent,16647 [dostęp na dzień 14.11.2022]
-
https://triny.pl/blog/skroty-i-symbole-na-opakowaniach-kosmetykow/ [dostęp na dzień 14.11.2022]
